• Aktualności
• Rekrutacja
• Nauczanie zdalne
• O przedszkolu
• Wydarzenia
• Galeria
• Edukacja
• Jadłospis
• Dla rodziców
• Ochrona Danych Osob.
• Kontakt

Strona głowna  /  Aktualności

 

ADAPTACJA 2020/2021

 

Szanowni Państwo,

zapisaliście swoje dziecko do naszego przedszkola, dziękujemy za obdarzenie nas zaufaniem. Sytuacja epidemiczna nie pozwala nam zorganizować spotkania z Państwem, aby omówić zagadnienia związane z przyprowadzeniem we wrześniu dzieci do przedszkola. W tej chwili jeszcze nikt nie wie w jakiej formie będzie się to odbywać, niemniej jednak warto przygotować dziecko do przekroczenia progu przedszkola. Pozwalamy sobie tą drogą skierować kilka naszych sugestii, które pomogą Państwu w tym zadaniu.

            Wbrew pozorom najważniejsze w przygotowaniu dziecka na przyjście do przedszkola jest pozytywne nastawienie Was – Rodziców. Dziecko postrzega świat i zdarzenia Waszymi oczyma, Waszym nastawieniem, obawami również. Oczywiście każdy z nas ma prawo do lęku, niepewności nawet do łez. Zmiany bywają trudne, często są wyzwaniem. Jednak koniec końców – stają się motorem rozwoju i są niezbędne, aby pozwolić dziecku harmonijnie wzrastać. Skoro jednak zdecydowaliście się rozpocząć ten nowy etap, znaczy, że jesteście (lub wkrótce będziecie) na niego gotowi. Nie warto obarczać dziecka swoim negatywnym nastawieniem, obawami. Jeśli takie obawy jeszcze Was dręczą rozmawiajcie o nich Państwo upewniając się, że dziecko tych rozmów nie słyszy. Należy pamiętać, że dziecko ma zbyt mało doświadczeń, nie wie z czym wiąże się lęk, ale doskonale go odbiera i co za tym idzie samo się boi (choć nie wie czego). Wasze pozytywne nastawienie, pozytywne komunikaty (byle nie w nadmiarze) pozwolą wyrobić w dziecku również pozytywny obraz przedszkola i pobytu w nim. Mówiąc o przedszkolu mówmy prawdę, nie obiecujmy złotych gór (wspaniałych zabawek, cudownych kolegów itp.), lepiej opierać się na opowieściach o własnych doświadczeniach lub na literaturze dla dzieci np. książeczka Reginy Dąbrowskiej „Będę przedszkolakiem”.

            W budowaniu gotowości dziecka do pozostawania w przedszkolu być może potrzebne będzie wprowadzenie kilku zmian w Waszym dotychczasowym rytmie dnia. Warto pozostawić malucha pod opieką rodziny lub znajomych na kilka godzin. Pozwoli to dziecku przywyknąć do tego, że nie jest stale pod Waszą opieką i nabrać pewności, ze zawsze wrócicie o wyznaczonej godzinie. Pomóżcie Państwo dziecku stać się samodzielnym. Bądźcie cierpliwi, kiedy będzie się długo samodzielnie ubierało, zakładało buty, jadło samodzielnie posiłki czy radziło sobie w toalecie. Bądźcie przy nim i wspierajcie je, ale nie wyręczajcie w tych czynnościach.

            I na koniec – skompletujcie przedszkolną wyprawkę wspólnie. Wybranie koca z ulubionym bohaterem bajek, butów z ulubioną księżniczką czy bluzki z dinozaurem może stać się zachętą do wyjścia do przedszkola. Kiedy dziecko ma na sobie coś ulubionego czuje się wtedy pewniej.

Jako wyprawkę należy przygotować:

• cienki koc 160x200  
• małą poduszkę typu „jasiek”
• pantofle na zmianę
• komplet lub kilka kompletów ubrań i bielizny spakowanych do worka

Wszystkie rzeczy (w worku również) powinny być podpisane!

 

MAMUSIU, TATUSIU!
WŁAŚNIE ZOSTAŁEM PRZEDSZKOLAKIEM.
CO TO OZNACZA? KOCHANI RODZICE, JUŻ WAM WYJAŚNIAM!

 

- potrzebuję wygodnych ubranek: takich, w których będzie mi wygodnie w zabawach oraz które sam ściągnę i ubiorę po spaniu lub toalecie

- poproszę też o zestawy zapasowych ubranek (i bielizny), czekających w szafeczce. Wiecie – czasem pędzel z farbą nie trafi
w kartkę, a zupa udekoruje bluzkę, czasem zgubie drogę do toalety lub zapomnę o niej świetnie się bawiąc

- lubię podpisane ubranka i buciki – gdy zapomnę co do mnie należy, pani pomoże mi odnaleźć moje zguby

- przydadzą mi się wygodne kapcie: ze sztywną podeszwą, w dobrym rozmiarze, wygodne i chroniące przed wywrotką – wiecie, czasem lubię pobiegać z kolegami, a w zbyt luźnych kapciach łatwo o wywrotkę!

- przydadzą mi się chusteczki – mokre i suche, w końcu jestem eleganckim przedszkolakiem i muszę dbać o swój nosek

- miło być punktualnym: jestem jeszcze malutki i nie lubię się spieszyć. Wyjdźmy z domu wcześniej, tak, żebyśmy się nie spóźnili. Tyle zabaw czeka na mnie w przedszkolu!

- nie martwcie się: jestem niewątpliwie niesamowicie dzielnym brzdącem, ale może przytrafić się tak, że kilka łez popłynie mi z oczu przy pożegnaniu. Bez obaw, to normalne! W końcu jestem jeszcze malutki :)

 

POŻEGNIANIE Z DZIECKIEM – JAK POMÓC SOBIE I DZIECKU

 

KRÓTKIE POŻEGNANIE

CO POMAGA	CO UTRUDNIA
Nie poganiaj dziecka Pożegnaj je jeden raz Rozmowę z dzieckiem przeprowadź w domu Szybko opuść salę	Kilkukrotne żegnanie dziecka Długie rozmowy przed salą Stanie w drzwiach i obserwowanie dzieck

 RUTYNA

CO POMAGA	CO UTRUDNIA
Umów się z dzieckiem na sposób pożegnania i stosuj go, np. ”buziak, przytulas, piąteczka i idziesz do pani” Rutyna pozwala dziecku powoli nabierać kontroli nad sytuacją, a rodzicowi kontroli nad czasem potrzebnym na pożegnanie	Chaos i pośpiech, który rodzi się, gdy rodzic nagle urywa pożegnanie z dzieckiem, spiesząc się np. do pracy

POZYTYWNE KOMUNIKATY

CO POMAGA	CO UTRUDNIA
Uśmiech rodzica Radosny i pewny głos Miłe życzenia: „Dobrej zabawy!”, „Miłego dnia”, „Baw się dobrze” – dzięki temu dziecko wie, że przedszkole to miejsce, gdzie miło spędzi czas i można się tam bawić	Słowa współczucia: „Przykro mi, ale muszę iść” – to sugeruje, że dziecko znajduje się w przedszkolu za karę Przeprosiny: „Przepraszam, ale musisz tu zostać” – to sugeruje, że przedszkole jest czymś nieprzyjemnym Pocieszanie: „Nie bój się” – to sugeruje, że jednak jest się czego bać Współczucie, żal i strach w głosie rodzica – strach rodzica to gwarancja strachu u dziecka

MÓWIENIE PRAWDY

CO POMAGA

CO UTRUDNIA

Szczerość ze strony rodzica Dotrzymywanie obietnic, np. „Przyjdę zaraz po twoim obiadku”, „Dzisiaj po przedszkolu pójdziemy razem na plac zabaw”, itp.

Kłamstwa: „Mama wróci po coś do auta i za chwilę po ciebie przyjdzie” – dziecko czuje się nie tylko smutne, ale i oszukane, co sprawia, że boi się bardziej Ucieczka rodzica: wychodzenie z Sali bez pożegnania, gdy dziecko odwróciło swoją uwagę przy zabawie – dziecko szybko zorientuje się, że mamy nie ma i będzie czuło strach i niepokój Nie dotrzymywanie umów zawartych z dzieckiem: „Po przedszkolu odbierze cię mama”, „Będę zaraz po leżakowaniu”

CIERPILIWOŚĆ I WRAŻLIWOŚĆ

CO POMAGA	CO UTRUDNIA
Dużo czasu spędzanego z dzieckiem Spokój rodzica, czułość i ciepłe słowa	Poganianie dziecka Straszenie: „Jak nie wejdziesz do Sali, zabieram twojego misia do domu”

WEJŚCIE DO SALI NA WŁASNYCH NOGACH

CO POMAGA	CO UTRUDNIA
Dziecko przyprowadzone na własnych nogach	Dziecko na rękach rodzica, które trzeba zrywać z rąk mamy

 

ZAUFANIE

Wiemy, że powierzają nam Państwo swój najcenniejszy skarb. Będziemy się o niego troszczyć!

 

 

---

 

---

---

---